Hvað er það sem skapar okkur gjaldeyri þessa mánuðina?

Er það ekki fyrst og fremst sjávarútvegurinn. Samt tala ríkisstjórnarflokkarnir um hann og þá flokka sem hann styðja sem ótyngda glæpamenn og arðræningja.

Og ætli það væri ekki eitt hverju minna úr að spila fyrir Steingrím í ríkiskassanum ef ekki nyti við þeirra álvera sem starfandi eru.

Ferðamennskan skapar vissulega líka mikla atvinnu og gjaldeyri, en er þeim annmörkum háð að bjóða nær eingöngu upp á láglaunastörf, og þar með litlar skatttekjur.

Það sem hér hefur verið nefnt eru megin undirstöður þjólífsins, en betur má ef duga skal. Því er það megin verkefni að loknum kosningum að efla fyrirtækin í landinu og ná slagkrafti í atvinnulífið. Það gerist ekki með þeirri ríkisstjórn sem nú situr og ætlar að eyða komandi mánuðum í karp um ESB.

Hún kveðst reyndar ætla að halda sínu striki, en hver hefur séð þessa stjórn á einhverju striki. Hún skjögrar áfram og notar Sjálfstæðisflokkinn sem hækju í stórum málum, því Framsóknarhækjan taldi sig ekki lengur bundna að vitleysunni.

 

Atli Gíslason alþingismaður státar af því að minnihlutastjórn VG og SF hafi verð afkasta mikil. Heyr á endemi, áður sat vanhæf ríkisstjórn, en við tók vanhæf ríkisstjórn hin síðari og fékk litlu áorkað. Hennar helstu afrek voru að framkvæma þá hluti sem fyrri stjórn hafði undirbúið eða ákveðið. Til marks um hið rómaða stjórnar samstarf að mati Atla má nefna það að eitt stærsta málið sem varðar atvinnu í landinu fór í gegnum þingið með stuðningi Sjálfstæðisflokks og í andstöðu við VG.

Hefur sitjandi ríkisstjórn unnið sér inn fjögra ára áframhaldandi setu? Ef svo færi þá er vonandi að stefna VG verði ofan á í ESB málum með stuðningi Sjálfstæðisflokksins.

Nei, þetta samstarf á ekki skilið að lifa, og munið að það er leyfilegt að strika yfir nöfn frambjóðenda á kjörseðlum.

 

Gleðilegt sumar, sem vonandi á eftir að verða gjöfult og gæfuríkt.

Til að svo megi verða þurfum við að nýta allt sem í boði er gjaldeyris og tekju öflunar. Ef hingað vilja koma aðilar og kaupa leyfi til olíuleitar, sem skapa jafnvel þúsundir starfa, þá tökum við því fagnandi. Hvort sem okkur líkar betur eða ver þá verður olía notuð í miklu mæli um langa framtíð. Spurningin er bara hver nýtur arðsins, því ekki við?

Sjálf erum við svo heppin að eiga hreina orku til eigin þarfa, og mikið meira en það, í jarðhita og fallvötnum. Tæknilega getum við þó ekki enn notað hana til samgangna og fiskveiða nema í litlu mæli. Og enn, að minnsta kosti eru möguleikar til útflutnings þessarar orku ekki fyrir hendi. Þess vegna er það okkar leið til að þessi orka skapi gjaldeyri að erlendir stór orkunotendur kom hingað með sína starfsemi og kaupi orkuna á staðnum. Tæknilega er þetta lausnin, og það verður að segjast að fýsilegra er að fá hingað stóriðjur, vonandi sem fjölbreyttastar, knúnar gufu og vatnsorku heldur en að horfa á þær knúnar olíu, kolum að ekki sé talað um kjarnorku hér handan Atlandsála. Staðreyndin er því miður sú að í nágrannalöndunum er nú að slakna á andstöðunni gegn kjarnorku, það er skelfilegt. Því eigum við nú tækifæri til að markaðssetja okkar hreinu orku, og skapa það sem helst skortir, atvinnu og gjaldeyri.

Það hefði kansi farið betur að fyrverandi viðskiptaráðherra hefði bara sofið og sofið fast, meðan hann stóð vaktina. Hann hefði þá ekki náð að tala krónuna svo mikið niður sem raun ber vitni. Það er ekki fýsilegt að mæta heilli heimskreppu með skjögrandi efnahagskerfi og viðskiptaráðherra sem vill gjaldmiðilinn feigan.

Það skildi þó ekki vera að 16 eða 17 mánaða seta Samfylkingarinnar í ríkisstjórn hafi toppað 18 ára feril Sjálfstæðisflokksins, þegar meta á heiðurinn af því hversu veikburða við stóðum gagnvart kreppunni.

Þegar horft er til baka, kemur í ljós að um langt skeið ríkti hér góðæri, sem flestir nutu. Fólk úr öllum flokkum keypti stóra og dýra bíla, jafnvel hörðustu umhverfissinnar tóku þátt í kapphlaupinu um að menga sem mest. Það spiluðu nefnilega allir með og kepptust við að kaupa, og sóa sem mestum gjaldeyri.

Samfylkingin hefur greinilega ekkert lært, heldur að leiðin út úr kreppunni sé að tala krónuna bara enn neðar. Sjálfstæðisflokkurinn hefur síað sína stefnu, heldur í gildi framfara og uppbyggingar, en kastar hinni taumlausu frjálshyggju fyrir róða.